กรรมจำแนกสัตว์  

ตอน   กำเนิดดวงจิตอสุจิ

          สัตว์โลกเป็นไปตามกรรม นี่เป็นความจริงของทุกดวงจิต ทุกเชื้อชาติเหมือนกันหมด เหตุที่ท่านเรียกตัว เองว่า มนุษย์ ก็ เพราะว่าพวกเราเข้าใจเอาเองว่า เราคือสัตว์ประเสริฐพวกเรามีสิ่งหนึ่งที่สัตว์เดรัจฉานไม่มีนั่นก็คือ หัวสมองหรือมันสมองอันชาญฉลาด หรือเรียกอีกอย่างหนึ่งก็คือ  ความคิดที่สามารถที่จะคิดได้ในทุกๆ เรื่อง   แม้แต่เรื่องที่คิดจะทำความดี  และคิดที่จะทำความชั่ว  สองอย่างนี่แหละที่เราเรียกตัวเองว่าสัตว์มนุษย์ แต่ผู้ที่เรียกตนเองว่ามนุษย์นั้น  บางครั้งและบางคนกลับแย่และเลวกว่า พวกที่เป็นสัตว์เดรัจฉานเสียอีก เพราะอะไรท่านทั้งหลายรู้หรือไม่  ก็เพราะว่าสัตว์เดรัจฉานนั้น มันก็มีมันสมองเหมือนกับพวกเรานี่แหละ แต่สัตว์เดรัจฉานไม่มีจิตปรุงแต่งว่าดีหรือเลว เช่น เดียวกับมนุษย์ มนุษย์นั้นรู้ดีรู้ชั่ว เพราะมนุษย์นั้นมีจิตที่ถูกห่อหุ้มด้วยกุศลและอกุศลทั้งสองอย่างพร้อมๆ กัน ทั้งสองสิ่งที่ห่อหุ้มจิตไว้นั้น รวมๆแล้วเรียกว่า กรรม 

          กรรม แปลความหมายว่า การกระทำ  สิ่งไหนที่เรากระทำแล้วมีความสุขเรียกว่าบุญ หรือเรียกอีกอย่างว่า กุศล    จะส่งผลให้พวกเรามีความสุขทั้งปัจจุบันและอนาคต  ส่วนสิ่งไหนก็ตามที่พวกเราทำแล้ว  จะส่งผลให้พวกเรามีความทุกข์กายทุกข์ใจทั้งในปัจจุบันและอนาคต เรียกว่าความชั่ว หรือ เรียกว่าบาป อกุศล  มนุษย์เราอาศัยที่จิตมีเจ้าสองสิ่งนี้ห่อหุ้มไว้  ตั้งแต่เราแรกเริ่มเข้าสู่ครรภ์แม่ จิตของเราเดิมทีที่ยังไม่ได้เข้าสู่ครรภ์แม่ จิตของพวกเราเป็นเพียงสิ่งมีชีวิตอย่างหนึ่ง ที่เป็นเพียงสิ่งมีชีวิตแค่นั้น ยังไม่มีสิทธิ์ ไม่มีอำนาจอะไร ที่จะบังคับบัญชาสิ่งใดก็ได้  สัตว์มนุษย์เรียกพวกเราตอนนั้นว่า เชื้ออสุจิ(sperm)  เชื้ออสุจิ(จิต)  จะเกิดอาศัยอยู่ในรังไข่(ถุงอัณฑะ) ของใครนั้นขึ้นอยู่กับผลกรรมที่เรากระทำไว้ในอดีต ชาติ ถ้ากรรมที่เรียกกุศล ส่งผลก็ทำให้เราเกิดเป็นเชื้ออสุจิอยู่ในรังไข่ผู้ที่เป็นเจ้าคนนายคน จะมีเชื้อชาติมีสกุล หรือจะเป็นยาจกขอทานหรือไม่ ก็แล้วกรรมนั้นจะดลบันดาล ถ้าอกุศล กรรมส่งผลก่อน เราก็ไปเกิดเป็นเชื้ออสุจิของสัตว์เดรัจฉาน เมื่อได้เวลาอันมีขั้นตอนการดำเนินงานของมันเอง เมื่อมันถูกผสมเข้าไปในรังไข่ของเพศหญิงแล้ว หรือสัตว์เล็กกว่านั้นก็เช่นกัน อาจจะผสมกันกับไข่เพศเมียภายนอกมดลูกก็ได้เช่นปลาเป็นต้น เมื่ออสุจิผสมกันกับไข่ของเพศเมียแล้ว กรรมก็เริ่มดำเนินการส่งผลลำดับต่อไปทันที ว่าสัตว์นั้นจะเป็นเพศหญิง หรือ ชาย(เพศผู้หรือเพศเมีย)  จะมีกายดีหรือจะพิการ จะตายตั้งแต่อยู่ในครรภ์หรือได้ลืมตามาดูโลก และชดใช้กรรมอื่นๆ ต่อไป ก็แล้วแต่กรรม(กุศลและอกุศลจะส่งผล)   สัตว์มนุษย์ก็เช่นกันช่วงที่มีขั้นตอนผสมกับไข่แม่ ก็ไม่แตก ต่างกับขั้นตอนของสัตว์เดรัจฉาน ต่างกันก็คือของมนุษย์มีขั้น ตอนมากกว่า  ของสัตว์เดรัจฉานนั้นขั้นตอนน้อยกว่าคนมาก  เอาละเรามาดูกันว่า ผู้ที่จะมาเกิดเป็นเชื้ออสุจิคนและสัตว์นั้นมาจากไหน  

              มีสัมภเวสีอยู่ประเภทหนึ่ง ที่ผมและผู้ที่สามารถมองเห็นด้วยทิพย์จักขุญาณ พวกเขาเป็นผีหรือสัมภเวสีที่เป็นสัตว์เดรัจฉาน เช่น หมู หมา กา ไก่เป็นต้น สัตว์ที่ตายลงไปจิตของสัตว์พวกนี้ ยังไม่พ้นจากเศษกรรมที่บังคับให้เกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานต่อไป  จิตของสัตว์เดรัจฉานก็มาจากจิตของคนเรานี่เอง ที่เผลอทำผิดพลาดสร้างบาปกรรมไว้ในสมัยเป็นคน  แต่จิตไม่ได้รับการพัฒนาให้ผ่องใสอยู่เสมอๆ

              อย่างเช่นในสมัยอดีตกาล เรื่องของ นายโกตุหลิกะ ได้ ฆ่าลูกชายตายด้วยวิธีเอาลูกหมกไว้ในพงหญ้า แล้วใบไม้กลบหลังจากนั้นอีกสามวันต่อมา ตัวของนายโกตุหลิกะก็สำลักอาหารตายเนื่องจากไม่ได้กินอาหารมาหลายวัน พอได้กินข้าวเป็นมื้อแรก ก็กินเร็วเกินไปกินมากเกินจำเป็น ก็สำลักข้าวตายแต่บังเอิญว่า ก่อนที่จะตายไม่ได้นึกถึงบาปที่ได้ฆ่าลูก แต่ได้เห็นสุนัขของท่านเศรษฐีที่ให้อาหารตนกิน จิตเกิดอิจฉาสุนัขตัวนั้นว่า สุนัขตัวนี้ดีกว่าเรามากได้กินได้นอนดีกว่าเรา คิดอย่างนี้ ก็บังเอิญว่าสำลักอาหารตายตอนนั้นพอดี จิตออกร่างกายก็ไปเกิดเป็นตัวอสุจิในสุนัข และได้ปฏิสนธิเกิดอยู่ในครรภ์ของนางสุนัขของท่านเศรษฐีนั่นเอง และก็เป็นสุนัขที่มีความฉลาดมากกว่าสุนัขตัวอื่นๆ ก็เพราะตายจากความเป็นคนแล้วก็ได้ไปเกิดเป็นสุนัขทันที จึงจดจำเรื่องราวตอนเป็นคนได้เป็นอย่างดี เพียงแต่พูดเป็นภาษามนุษย์ไม่ได้ จึงได้รับความรักความเอ็นดูจากท่านเศรษฐีและคนอื่นๆ เป็นพิเศษเพราะมันเป็นสุนัขแสนรู้ และพอมันโตขึ้นมันก็มีโอกาสได้ติดตามท่านเศรษฐี ไปกราบพระปัจเจกพุทธเจ้าอยู่บ่อยๆ บาง ครั้งท่านเศรษฐีก็ไปนิมนต์พระปัจเจกพุทธเจ้า ให้มาพักที่บ้านท่านอยู่เป็นประจำ ทำให้เจ้าสุนัขตัวนี้ได้เห็นพระปัจเจกพุทธเจ้าอยู่อย่างต่อเนื่อง จิตจึงเกาะความดีตรงนี้  และได้ตายลงไปในเวลาต่อมา เมื่อตายจากความเป็นสุนัข อาศัยจิตที่เกาะความดีที่ได้ทำร่วมกับท่านเศรษฐี อุปถัมภกดูแลพระปัจเจกพุทธเจ้า  จิตอาศัยบุญนี้เป็นเกิดเป็นเทพบุตรบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ มีนางฟ้าเป็นบริวารตั้งหนึ่งพันนาง มีชื่อว่า โฆษกเทพบุตร ตอนนี้ยังเป็นเทวดาอยู่ นี่แหละเรื่องจิตสำคัญมาก จิตเกาะสิ่งไหนก็ไปรับผลนั้นทันที เมื่อเหตุดีผลก็ดีตามนั้น  ถ้าใครต้องการอ่านเรื่องของนายโกตุหลิกะ ก็ไปหาอ่านได้ในตำรา หรือในพระไตรปิฏก และในเว็บไซด์ พิมพ์คำว่า โฆษกเทพบุตร หรือโกตุหลิกะก็ได้ครับ ท่านจะได้รับความรู้เรื่องบุญเรื่องบาปเรื่องกฎแห่งกรรมมากขึ้น

                เอาละมาพูดถึงผีสัมภเวสี  ที่พ้นจากทุคติอบายภูมิแล้ว  แต่มีเศษกรรมที่จะได้รับให้ไปเป็นสัตว์เดรัจฉานก่อน อย่าง เช่นในสมัยเป็นคนได้ฆ่าสัตว์หรือฆ่าสุนัขไป 100 ตัว ก็ต้องไปเกิดเป็นสุนัขให้เขาฆ่า 100 ชาติอย่างนี้เป็นต้น แต่ถ้ามันโชคดีมีบุญเก่าเกื้อหนุน ให้ได้ไปอาศัยอยู่กับคนที่มีจิตใจดี ชอบทำบุญทำความดี ชอบพูดชอบสอนให้สุนัขได้ทำความดีด้วย สุนัขนั้นอาจจะได้รับความดีได้ไปเกิดเป็นเทวดา นางฟ้าเช่นเดียวกับโฆษกเทพบุตรก็มีจำนวนมาก  

สัมภเวสี คนและสัมภเวสีสัตว์เดรัจฉาน  จะไปจุติเป็นตัวอสุจิในไข่ของสัตว์เดรัจฉานประเภทใดประเภทหนึ่ง ก็แล้วแต่กฎของกรรมนั้นจะดลบันดาล  แต่ให้ทุกท่านจงรับรู้ไว้ว่ากรรมที่จะส่งให้สัตว์ได้รับกรรมใดๆ ก็ตาม  บางสิ่งบาง อย่างที่เรียกว่า เศษของกรรมบางอย่างก็อาจจะเปลี่ยนแปลงหรือเบี่ยงเบนได้ ก็ขึ้นอยู่กับการกระทำของท่านเช่นกัน 

              สำหรับสัมภเวสีที่มาจุติเป็นเชื้ออสุจิในคน ก็มาจากหลายที่ด้วยกัน ไม่ว่าจะเป็นพรหม เทพบุตรนางฟ้า หรือสัมภเวสีคนสัตว์ มาจากอสุรกายก็มี ใครได้ลูกที่มาจากอสุรกายละก็ระยำหน่อย ทั้งดื้อด้านและอาจจะจองล้างจองผลาญพ่อแม่ก็ว่าได้  แต่ก็มีไม่มากนัก  และในยุคปัจจุบันนี้  ใครที่อ่านหนังสือเล่มนี้จงรับรู้ว่า ไม่สมควรที่จะมีลูกในสมัยนี้  เพราะจะลำบากทั้งพ่อแม่และเด็กที่มาเกิด  ให้รออีก 10 - 15 ปีข้างหน้าค่อยมีลูก  ใครไม่เชื่อก็ตามใจท่านเถิด  อให้บอกท่านว่า  ถวายสังฆทาน  พอยื่นวัตถุสังฆทาน ให้ท่านเสร็จแล้ว  ไม่ต้องรอให้ท่าอย่างยิ่ง  สังฆทานที่เป็นของใช้จำเป็นสำหรับผู้รับสังฆทานสามารถนำไปใช้ได้ เช่น ผ้าเช็อ ภายใน 15 วันในเมืองมนุษย์  บุญที่ควร และนี่ก็เป็นเรื่องราวย่อๆ ของดวงจิตของคนสัตว์ที่ไปเกิดเป็นอสุจิ  ไม่มีใครที่จะไม่ผ่านขั้นตอนนี้  แม้แต่พระพุทธเจ้า  จะต่างกันก็แค่ว่าสัตว์ใด จะไปเกิดเป็นอสุจิของผู้ใดและเกิดในครรภ์ของใคร.....

        จิตของพวกเราที่ไปเกิดเป็นเชื้ออสุจิ อยู่ในไข่หรือถุงอัณฑะของคนของสัตว์นั้น  ในถุงอัณฑะของคนนั้นมีจิตของคนของสัตว์เยอะที่สุด  ในถุงอัณฑะของผู้ชายคนหนึ่งนั้น  มีดวงจิตของสัตว์ไปเกิดเป็นตัวอสุจิอยู่ในนั้นมากถึง 2 - 3 ล้านดวงจิต     ต่างก็แออัดยัดเยียดกันอยู่ในนั้นประมาณ 30 วัน เป็นอย่างน้อย  ถ้าชายคนนั้นยังไม่ได้สมสู่กับหญิงใด เชื้ออสุจิแต่ละตัว(ดวงจิต) ก็จะตาย แล้วก็เกิดใหม่เป็นตัวอสุจิใหม่ อาจจะเกิดอยู่ในถุงอัณฑะของคนเดิม หรือของบุคคลอื่นๆ ก็ได้ เป็นวัฎจักรอย่างนี้ประมาณ  30 ครั้ง(30 ชาติของการเกิดดับ) ของการชดใช้กฎแห่งกรรม  แห่งการเกิดเป็นตัวอสุจิของแต่ละดวงจิต  รวมทั้งตัวอสุจิของชายที่สำเร็จความใคร่ด้วยตัวเอง หรือมีเพศสัม พันธ์กับเพศเดียวกัน  ก็ทำให้ตัวอสุจิแต่ละดวงจิตตายลงไป แล้วก็เกิดใหม่เป็นอสุจิใหม่ต่อไป จนกว่าจะครบวาระกรรม ประมาณ 30 ครั้ง  ยกเว้นตัวอสุจิ(จิต) ตัวใดที่ได้มีโอกาสได้ผสมกับไข่ของเพศหญิง(เพศเมีย)

            ด้วยอำนาจแห่งกามราคะ เมื่อมีการสมสู่ระหว่างชายและหญิง และได้ทำการหลั่งน้ำเชื้อ ตัวอสุจิที่อยู่ในถุงอัณฑะของเพศชายประมาณ 3 ล้านดวงจิต จะพากันพุ่งทะยานเข้าไปสู่มดลูกของเพศหญิงทันที  ตัวอสุจิทั้ง 3 ล้านตัวๆ ไหนมีกรรมที่จะได้เกิดมีชีวิตในท้องของหญิงนั้น เมื่ออสุจิตัวใดได้ปฏิสนธิกับไข่เพศหญิงแล้ว  ใน 3 ล้านตัว(ดวงจิต) จะได้เกิดเป็นคนเพียง 1 ดวงจิตเท่านั้น หรืออาจจะได้เกิดมากกว่านั้นก็มีบ้าง ในบางกรณีที่กรรมบันดาลให้เกิดได้หลายดวงจิต  ที่เรียกว่าลูกแฝด จะแฝด 2 หรือ 3 หรืออาจแฝดได้ถึง 4 คน(ดวงจิต) ก็ได้ แม้แต่ของสัตว์เดรัจฉานก็เช่นกัน ขึ้นอยู่กับว่าจะเป็นสัตว์เดรัจฉานประเภทไหน จะเกิดเป็นครอก หลายๆ ตัว เช่นหมา แมว  หรือเป็นฝูงๆ เช่น ปลา เป็นต้น  ทีนี้กรรมก็จำแนกอีกว่า สัตว์ที่มีโอกาสได้เกิดมาเป็นตัวเป็นตัวตนอยู่ในท้องของเพศแม่ กรรมก็จะบันดาลให้สัตว์เหล่านั้นเป็นเพศหญิงหรือเพศชาย อวัยวะครบหรือพิการ กรรมอะไรจะส่งผลก่อนหรือหลัง เมื่อไหร่ เวลาไหน  ก็ขึ้นอยู่กับกรรม(กุศลและอกุศล)ที่ถูกกำหนดไว้แล้ว สำหรับสัตว์แต่ละตัวตน

ส่วน ตัวอสุจิที่เหลือ ที่ไม่ได้ผสมกับไข่ของเพศหญิง(ไม่มีโอกาสเกิด) ประมาณ 2,999,999 ดวงจิตก็จะตายลงทันทีภายใน 30 นาที ภายในมดลูกของเพศหญิง หรือตายภายนอกมดลูกก็แล้วแต่ สรุปแล้วก็คือตาย  ดวงจิตอสุจิก็ไปแสวงหาที่เกิดต่อไปทันที นี่คือความเป็นไปของผีอสุจิ

          ผีสัมภเวสีอสุจิที่มาจากพรหม มาจากเทพบุตรและนางฟ้าที่ หมดบุญแล้วร่วงหล่นลงมาจุติ ก็ไม่ต่างจากที่มาจากคน มาจากสัมภเวสีสัตว์เดรัจฉาน มาจากสัตว์นรกที่เรียกว่า อสุรกาย ถ้าดวงจิตเหล่านี้ที่มีกรรมจะได้ไปเกิดเป็นดวงจิตอสุจิ เพื่อจะได้แข่งขันกันเกิดเป็นคนเป็นสัตว์ต่อไป และไม่สามารถเลือกที่เกิดได้ แล้วแต่กรรมเป็นตัวกำหนด

          ยกเว้นดวงจิตของผู้มีบุญเป็นพิเศษ เช่น พรหม หรือเทวดา ที่ต้องการจุติเป็นพิเศษ คือเป็นการลงไปเกิดตามคำเชิญของหัวหน้าเทวดาในตำแหน่งเช่น ท่านสหัม บดีพรหม ก็เป็นหัวหน้าพรหม    ส่วนพระอินทร์ก็เป็นหัว หน้าเทวดาทั้ง 6 ชั้น ไปเชิญพรหมองค์ใดองค์หนึ่ง หรือเชิญเทพบุตรโพธิสัตว์องค์ใดองค์หนึ่ง ลงไปเกิดเป็นมนุษย์เพื่อแก้ไขปัญหา ในแดนใดแดนหนึ่ง  ดวงจิตของพรหม หรือ เทวดาองค์นั้น ก็สามารถเลือกที่จะเกิดเป็นตัวอสุจิของใครก็ได้  และเลือกที่เกิดได้ เป็นอสุจิและเป็นบุตรธิดาของใครก็ได้  ด้วยอำนาจแห่งบุญ จะไม่มีดวงจิตของอสุจิอื่นๆ แย่งเกิดได้โดยเด็ดขาด  อันนี้เป็นกรณีพิเศษ 

               ท่านทั้งหลายกว่าที่แต่ละดวงจิตสัตว์ จะได้มีโอกาสเกิดเป็นมนุษย์ได้ในแต่ละชาตินั้น แสนที่จะยากลำบาก ถ้าท่านสามารถที่จะฝึกอภิญญาที่เรียกทิพย์จักขุญาณได้  แล้วติด ตามไปดูการปฏิสนธิของแต่ละดวงจิตคนสัตว์ได้นั้น  จะรู้ว่า  กว่าจะได้เกิดเป็นมนุษย์นั้นแสนยาก  และก็การเกิดมาเป็นคนหรือมนุษย์ที่มีอวัยวะครบ 32 ประการ นั้นก็แสนยากอีกเช่นกัน  และเมื่อได้เป็นมนุษย์แล้วนั้น ท่านเลือกที่จะทำความดีหรือความชั่วอันจะเป็นผลให้พวกท่าน ได้รับผลแห่งความ สุขหรือความทุกข์ ในปัจจุบันและอนาคตนั้น  บางครั้งก็ขึ้นอยู่กับท่านว่าจะเลือกทำหรือไม่.


เครดิต : dantipnippan